พอเพียงเราอายุมาก พวกเราจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร ให้ลูกหลานรัก

[deam205]

อยู่ไปนานๆให้บุตรหลานเคารพรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเพราะเหตุว่าทานข้าว แต่ว่าเมื่อแก่ขึ้นแล้ว

ต้องใช้ชีวิตให้แฮปปี้เยอะขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุของเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมากมาย

1. อายุมากขึ้น แต่ต้องรู้จักตั ดจิตใจ

บางสิ่งเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแต่เดิมมันก็มิได้เป็นของเราอยู่แล้ว

รวมทั้งวันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปมิได้แม่แต่อย่างเดียว จงตั ดดวงใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะแฮปปี้กับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่ออายุมากขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวบางอย่าง ที่ควรต้องปล่อย ดวงใจของผู้คนแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่ามัวแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีตกาล แล้วควรทำความเข้าใจการใช้ชีวิตในปัจจุบัน ให้มีความสุขในวัยแก่ซะ

3. จำเป็นที่จะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในอดีต ก็มีความย ากของคนภายในอดีตกาลเหมือนกัน ส่วนสังคมในขณะนี้ ก็มีความย ากของคนภายในปัจจุบัน

ด้วยเหตุนี้ อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่สบอารมณ์อะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความคิดตนเป็นที่ตั้ง


หากทำแบบนั้นกาลครั้งหนึ่ง ความดีจะหายไปครั้งหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของบุตรหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


โน่นเพราะบิดามารดาเป็นพรหมของลูก หากรอแช่ ง ด่ า บุตรหลานจะเจริญก้าวหน้าได้ยังไง

4. อายุมากขึ้น เทียบราวกับไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจะต้องลดน้อยลง ความโล ภ โกรธ หลง จะต้องลด ความดีความขรึมจำเป็นที่จะต้องมากยิ่งขึ้นนะ

ความปรานี ขอความปรานี มุทิตา อุเบกขา ต้องมาก เตือนตัวเองไว้เสมอว่า อยู่ให้ลูกหลานเคารพรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้ลูกหลานเขา หวา ดกลั วจนบุตรหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากใกล้

5. จำต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณไม่มีทางดำเนินการไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลลูกหลานไปจนถึงวันสุดท้าย

ดังนั้น จะต้องรู้จักวางมือ บุตรหลานมีบุญวาสนา เขาทางเท้าของลูกหลานเอง


ถ้าคิดแทนไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะเหน็ดเหนื่อยตลอดกาล เพราะวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือคือการฝึกหัด ไว้ใจในบุตรหลานของเรา รวมทั้งเป็นการผลักดันเขาไปในตัวด้วย
สูงอายุ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : ผู้ใหญ่