การที่พวกเราเจอกันเป็นเนื่องจากпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[deam205]

กร ร ม นั้นจะพาคนทั้งคู่มาพบกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง แล้วก็ถ้าเกิดหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากคงจะต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากเจอก็จำต้องพบ ไม่อย ากจากก็จะต้องจาก นี่แหละดก ที่เรียกว่า ก ร ร ม


โดยเหตุนี้ การที่พวกเราโดน กระทำ จากคนอื่นๆ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันได้ผลสำเร็จของกร ร ม ที่เราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเกิดเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เพราะอยู่นอกเหนือวิสัยของคน ที่จะรับรู้ได้

เปรียบเสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงเราไว้บนพื้นโลกโดยที่พวกเราไม่รู้ตัว หรืออากาศ ถึงจะมองไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว รกร ร ม ก็แบบเดียวกัน ทุกพฤติกรรมนั้นมีผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงพวกเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเราเข้าใจแล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างกร ร ม กับเขาถัดไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

เราก็จำต้องหัดที่จะยกโทษ ปล่อยเขาออกมาจากจิตใจ เลิกสร้างมือ ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า เราให้อภัยเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับแขน ร ม ที่เขาทำ โดยที่พวกเราไม่มีส่วนเกี่ยวอะไรก็ตามกับเขา

เสมือนคำที่ว่า "บุญผู้ใดกัน..แขน ร ม มัน"

ตามหลักคำกล่าวอบรมสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านพูดไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เนื่องจากทุกๆสิ่งทุกๆอย่างล้วนจะต้องมีแหล่งที่มา โน่นเป็น ตัวกร ร ม ที่นำพามา

แม้กระนั้นเมื่อพามาพบกันแล้ว ต่อจากนั้นคือ พวกเราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันทำดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่พวกเรา

การพบเจอกันในปัจจุบัน เป็นผลของมือ ร ม ในอดีตก่อนหน้านี้

แต่ชีวิตจะคืออะไร ในอนาคต คือผลของมือ ร ม ที่เราทำในวันนี้
пรรม
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/